“การประชุมวิชาการครั้งนี้มุ่งมั่นเป็นจุดเริ่มต้นรวมพลังขับเคลื่อนงานพัฒนาสุขภาวะทางปัญญา (Spirituality Development) ในประเทศไทย โดยเชื่อว่าน่าจะมีกลไกประสานภาพใหญ่ เป็นกลไกจัดการความรู้ เพื่อสร้างความรู้ความเข้าใจและการเรียนรู้ร่วมกัน เกี่ยวกับการสร้างและพัฒนาสุขภาวะทางปัญญา และนำไปใช้ในบริบทต่างๆที่หลากหลาย

​

    การรวมพลังขับเคลื่อนเกิดจากการทำความเข้าใจ  แนวคิด  หลักการ ทฤษฎี เครื่องมือต่างๆ ไปถึงประสบการณ์จากความเคลื่อนไหวของภาคีต่างๆร่วมกัน เกิดการหมุนวงจรแห่งการเรียนรู้ที่ผสมผสานทั้งความรู้จากการอ่าน การฟัง กับความรู้จากการปฏิบัติ ถ้าทุกคนนำความเข้าใจมาแชร์กันจะทำงานได้ดียิ่งขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการทำงานวิชาการหรือการทำงานในภาคปฏิบัติ และที่สุด อาจนำไปสู่นโยบายที่สนับสนุนการพัฒนาสุขภาวะทางปัญญาของปัจเจก รวมถึงการพัฒนาเชิงระบบ ซึ่งต้องทำกันต่อไปยาวๆไม่สิ้นสุด​

​

    เราอยากเห็นการประชุมวิชาการที่เชื่อมความรู้และการปฏิบัติ ไม่ใช่การประชุมที่แยกเป็นวิชาการโดดๆ เพราะสุขภาวะทางปัญญาต้องผ่านการปฏิบัติ จึงเกิดการจัดประชุมวิชาการที่มีการเชื่อมโยงเครือข่ายทั้งนักวิชาการและผู้ปฏิบัติงาน เป็นการรวมพลังอย่างมีส่วนร่วมทั้งในระดับปัจเจกและระดับสถาบันหรือองค์กร ถือเป็นความพยายามที่จะหารูปแบบการประชุมวิชาการ ที่นำวิชาการกับปฏิบัติมาเชื่อมกัน เป็นพื้นที่สร้างการเรียนรู้ร่วมกัน และส่งผลกระทบต่อระบบด้วย”